Weer op de basis
Afgelopen weekend is onze markante, vrolijke, lieve en verbindende ras-optimist Johan Langbroek overleden. In zijn eigen haadstêd Hylpen. Een mooi en uniek mens. Een echte sociaal democraat. ‘Sa read as wat’.
Johan heeft ons veel gegeven. Zijn manier van politiek bedrijven was inspirerend. Altijd vanuit de kijk ‘wat betekent dit voor onze inwoners’. En met een portie rechtvaardigheid die precies de waarden van het leven in zich droegen. Namelijk opkomen voor de meest kwetsbaren, soms met gestrekt been er in maar vooral vanuit het hart op zoek naar verbinding. Johan kon daarin met volle overtuiging van zijn gelijk, het gesprek aan gaan. En zo je de fijne kneepjes van het debat leren.
We zien hem nog zitten met de bril op de neus turende naar z’n kladblok, pen in de hand en glimoogjes als zijn punt werd gemaakt. De digitale werkelijkheid was voor hem minder aantrekkelijk. Politiek bedrijven vanachter een computer en starende naar een scherm was voor hem niet te doen. Nee, dan liever avond aan avond in, soms bedompte, zaaltjes in gesprek met dorps- en stadbelangen. Mensen in de ogen kijken. Het ware gesprek voeren. Luisteren, hoor en wederhoor. En met de drie meest belangrijke Langbroek-principes; communicatie, communicatie en communicatie.
Een overleg was pas echt succesvol als het eindigde met een biertje en bitterballen. Of met Habtamu een kroket bij de Tram in Bolsward. Die hij steevast Haptuma bleef noemen, hoe hecht die twee ook samen werkten. De ontzettend aanstekelijke humor gaan we zo missen. De grap was onderdeel van zijn ziel. Meestal voor de sfeer maar soms ook om de relativering kracht bij te zetten. Met humor de meest ingewikkelde zaken kleiner maken. Dat was zijn manier.
Wat hadden we graag gewild dat onze SlaBa nog lang van zijn welverdiende pensioen kon genieten. Om na een leven van kei en kei hard werken, samen te zijn met Annie en het er van te kunnen nemen. Vakanties in Limburg, lange wandelingen met de hond, op en neer naar Zwolle voor de liefde van de kleinkinderen. Juist die zaken die er toe doen in het leven.
“Yn Hylpen moast dysels bliuwe. Asto dysels net bist en do dochst dy oars foar as’t bist dan falst troch de koer”, aldus Johan. En wat ging hem dat goed af. Zichzelf blijven. Als gezegd, Johan heeft ons veel gegeven. Misschien is jezelf blijven door hem wel tot kunst verheven. Zijn basis. Weer op de basis.
