Dappere Djoke

Dappere, strijdbare Djoke.

Zo intens geleefd, zo rustig gestorven

Een rood en groot hart voor het onderwijs

Stem voor de meest kwetsbaren

Zo eerlijk zichzelf

Scherp van geest en woord

Thuis van Sperkhem tot Amsterdam

Nestor van de gemeenteraad

Met onvoorwaardelijke liefde voor haar Herman en de kinderen

Afgelopen maandagochtend. Een zoekende collega achter me aan. Ik heb een bericht voor je. Niet in de gaten wat het bericht zou zijn. Vol ongeloof hoor ik het aan. Djoke de Jong is overleden.

Een rood en groot hart. Een stem voor de meest kwetsbaren.

Eigenlijk zou je met Djoke kunnen stellen; roder wordt het niet. Een sociaal democraat tot op het bot. De zorg is geen markt en geen dure managers, twee typische uitspraken van jou. Ook de Soos van de Roos, een door jouw gedragen succesformule. Met iedereen in gesprek, lid of geen lid, tussen de mensen en echte verhalen aanhoren.

Zo eerlijk zichzelf en scherp van geest en woord

De telefoon gaat.

“Ja zeg Marianne, luister eens even. Waar zijn ze nou toch mee bezig bij jullie. Je weet, ik kan niet meer zelf de voordeur met een sleutel openen en nu heb ik zo’n deurknop ding op mijn rolstoel gevraagd. Zeggen ze dat het niet kan! Omdat de leverancier niet meer bestaat! Wat is dat nou voor gekaanstekerij? Dat kan toch zeker niet?

Maar goed. Je kent me. Ik heb zelf wat geregeld. De buurvrouw had ook zo’n ding op haar stoel. Dat heeft ze niet meer nodig. Dus ik dacht, die gaan we opnieuw gebruiken. Dat moet toch zeker lukken? “

Ik zeg, tuurlijk Djoke, dat regelen wij. Volgende week zouden ze het komen installeren. Het raakt me in meerdere opzichten dat jij er nu geen gebruik meer van kan maken.

Aan de andere kant Djoke, zo eerlijk jezelf zijn was niet altijd even makkelijk. Misschien dat sommigen aanwezigen hier dat wel herkennen. De eerste, zeg maar twee jaar van onze fractieperiode, hingen we elkaar vaak in de haren. Je vond mij maar een raar geval.

“Zit je wel bij de juiste partij met je panelen op bedrijfsdaken. We gaan toch geen ondernemers met publiek geld financieren. Ben je helemaal gek geworden? “

Of de discussie over de stapeling met het WMO tarief.

“Jij dikke drammer. Hoe nou eens op met je aanzuigende werking. Je gaat maar door. Het kost gewoon geld en je moet ophouden met dat gezeur, over dat het anders moet. “

Achteraf konden we er samen hartelijk om lachen. Maar op dat moment had ik het er wel moeilijk mee. Het heeft wel geholpen op de een of andere manier. Het sterkte iets van vasthoudendheid, en eigenzinnigheid, en juist dat, denk ik, maakt dat we wel een beetje op elkaar lijken.

Je was de mentor voor mij en Habtamu. Ik zie ons nog zitten op de zaterdagochtenden, aan het voeteneinde van jouw bed. Zelf de koffie zetten en in gesprek over de politiek en over “als Joop den Uyl nog had geleefd”.

Thuis van Sperkhem tot Amsterdam

Kleuterschool de Rozenknop was jouw start in Sneek, jouw start in Sperkhem. Mooie symbolische naam De rozenknop. IN het Sperkhem staat nu op diezelfde plek een appartementen complex. Met een rozenknop op de gevel. Bij de sloop van de kleuterschool zijn er door jou nog tranen gevloeid begreep ik van je lieve vriendin Janke. Jullie zijn samen begonnen en ook op de Oudvaart nog een paar jaren collega’s geweest. Samen begonnen en samen daar geëindigd. Dat zegt iets over jullie innige band samen.

Amsterdammer, dat was je ook. Tijdens de fractievergaderingen Ajax live was gewoon niet te doen. Je was er met je hoofd niet bij en eigenlijk stik chagrijnig dat je niet voor de buis zat. Midden in een betoog van Johan Langbroek of Feenstra ging dan een luid gejuich van Djoke op. Ajax had gescoord. Habtamu keek ook onder de tafel mee. Jullie kun wel nagaan hoe het ging bij een tegengoal. Vul dat zelf maar in..

Nestor van de gemeenteraad

Maar liefst 24 jaar politiek actief in de raad. Raadsoudste, vervangend voorzitter van de burgemeester, commissie voorzitter, lid van het Presidium, een lintje en de zilveren erespeld van verdienste van de partij.

Een indrukwekkend rijtje.

Je deed dat, op de voor jou kenmerkende wijze. Eigenzinnig en scherp. Ik heb groot respect daarvoor. Je was totaal jezelf. Inclusief een broodje etende of een sigaretje rokende achter het scherm in Corona tijd. Dan belde ik je snel dat je het scherm nog aan had staan. OF zelfs het geluid. In dat geval appte ik jou want dat werd vaak opgevolgd met gemopper en hilarische toestanden voor het publiek thuis. De digitale wereld en jij waren niet altijd grote vrienden. Het beheer van de website heb je vaak, zeg maar, een soort van, van commentaar voorzien. Het partij bestuur zit in Amsterdam. Jij zei dan. ”Ze snappen daar niks van in Amsterdam. En dat mag wat zijn als het uit mijn mond komt.”

In de raad zaten we naast elkaar. IK bediende jouw microfoon en soms zelf illegaal de stemknop, omdat je er op het laatst niet meer goed bij kon. Dat gebeurde soms met wisselend succes. Was het nu voor of tegen?

Habtamu zat aan mijn andere kant. En soms gebeurde het, dat ik vooroverbuigende naar Hab, per ongeluk jouw stoel in werking zette. Soms ging je daardoor ongewild met piepende geluiden achteruit. Of zelfs een keer de lucht in. Het gaf mij vaak een ongemakkelijk gevoel. Omdat we er om lachten samen. Maar eigenlijk viel er niks te lachen.

Ik spreek namens de huidige en oude fractie, het bestuur, de leden, de rode makkers, collega Michel en oud wethouders als Liesbeth, Hans, Wigle, Stella en Sjoerd als ik zeg dat jij een onvergetelijke indruk achter laat.

Ik sluit af met een eerder geschreven gedicht van Henk van der Veer. Ik heb hem gevraagd, maar hij kon er onmogelijk bij zijn vanavond, om het zelf voor te dragen. Dus hij heeft me geholpen met de uitspraak in het Sneekers. Niet lachen als het nergens op lijkt, als geboren Groninger voor onze geboren Amsterdammer.

Dappere Djoke

Se noeme dij, de Moeke Theresa fan ut Sperkhem

Un meer as terechte geuzenaam, foar un sterke frou

Omdatstou dy insetst, foar al dy lui, dy’t net sufeul mazzel in ut leven hadden

Dat hun wiegje aan de Liwwarderwech òf in de Stasjonstraat ston

Foar dij búch ik graach even oatmoedech de kòp

Foël ik mij ineenen behoarlek nederech

Dwars teugen alle teugenspoed in, houdst ut moraal hooch

Telst dien segeningen, en deelst alles wast hest, met gulle haan út

Echte liefde is onbaatzuchtig, Dappere, Dappere Djoke

Ik richt foar dij fandaach, un standbeeld op!